Vastzitten in het gouden kooi syndroom

Ooit gehoord van het gouden kooi syndroom? Je bent gevoelsmatig klaar met je huidige baan, maar blijft toch zitten waar je zit. Herkenbaar? Jij niet alleen. Uit recent onderzoek van organisatiepsycholoog Merel Feenstra-Verschure blijkt dat 1 op de 5 medewerkers hetzelfde doet. Blijkbaar is het zetten van een volgende stap toch niet zomaar een abc’tje. Of schuilt er meer achter? Wat maakt het zo lastig om die stap naar een nieuwe baan daadwerkelijk te zetten en welke opties heb je om deze trend te doorbreken? Laten we daar eens samen op inzoomen.

Zit jij vast in het gouden kooi syndroom?

Vol overtuiging van baan wisselen. Ik geef toe, daar is best een beetje moed voor nodig. Ondanks dat eerder onderzoek heeft aangetoond dat om de 3 à 4 jaar van baan wisselen je vaak vele voordelen brengt, blijven veel medewerkers vaak langer zitten. Zelfs wanneer ze al een tijd minder gelukkig zijn met hun baan. Het zijn vaak de omstandigheden die maken dat je het niet aandurft om die switch van baan echt door te drukken. Ook wel het ‘gouden kooi syndroom’ genoemd. Vraagt iemand je ernaar, heb je het antwoord snel klaar; je bent te gewend aan je huidige salaris en je vaste contract, kan/wil de secundaire arbeidsvoorwaarden niet missen, je ziet geen beter alternatief of bij die felbegeerde werkgever staat momenteel geen vacature open.

Zit de angst voor het onbekende je niet stiekem in de weg? Of is het de maatschappelijke druk om altijd alles maar perfect voor elkaar te moeten hebben die zwaar op je leunt?

Taboe op ontevredenheid binnen jouw baan

Om tot een verandering te komen, is het uitspreken van twijfels een eerste stap. Al realiseer ik mij terwijl ik dit schrijf dat dit geen abc’tje is. Spreek je maar eens uit op een plek waar verder iedereen het goed naar de zin heeft. Tot dusver kies je liever de snellere uitweg. Je woorden inslikken, mede uit angst voor een reactie die in de buurt komt van: ‘Dan ga je toch lekker weg’. Mogelijk draagt echt gehoord en geholpen worden sterk bij aan de oplossing.

Wat zijn de opties om uit dat gouden kooi syndroom te komen?

Mijn eerste tip is: ga intern toch eerst dat gesprek aan. Blijkt het allemaal toch dieper te zitten dan dat? Ook dan blijven er nog genoeg manieren over om weer grip te krijgen op je carrière. Ik licht er graag 2 in het bijzonder uit:

Doe een (open) sollicitatie

Hoe voelt het aan om een deurtje verder te kijken? Is het gras daadwerkelijk groener aan de overkant? Daar kom je maar op 1 manier achter. Door te solliciteren op een openstaande functie die je aanspreekt. Kwestie van de proef op de som nemen dus. Weet je heel goed waar je het liefst aan de slag gaat, maar word je geremd door het feit dat hier momenteel geen passende vacature openstaat, waag je dan eens aan een open sollicitatie. Alles onder het motto: Nee heb je, ja kun je krijgen. Zelfs wanneer je een ‘nee, sorry’ terugkrijgt, weet je dat je vanaf nu in beeld bent op het moment dat de situatie wijzigt.

Ontdek welke vervolgstap wél bij je past

Af en toe twijfelen aan de beste vervolgstap in je carrière overkomt de beste. En hulp vragen is geen vies woord. Lukt het je niet om de oplossing te vinden? Een gesprek met een externe expert kan je aan nieuwe inzichten helpen. Welke momenten op de werkvloer geven je nog altijd voldoening? Wat zie je graag terugkomen in je nieuwe functie en welke aspecten absoluut niet? Waar wringt de schoen nu echt en welke (arbeids)voorwaarden maken mogelijk het verschil?

Stuk voor stuk interessante gespreksonderwerpen. Mijn collega’s en ik maken als Talentcoach graag tijd voor je.