Blog
Zeg eens eerlijk: Wanneer een collega op de werkvloer iets zegt of doet wat je niet aanstaat, spreek je diegene daar dan op aan of niet? Het aangaan van een confrontatie kan vervelend zijn en vragen oproepen. Is het wel aan jou om die confrontatie op te zoeken? Wat doet dit met de werksfeer? Ondanks je mogelijke twijfels doe je er goed aan om die confrontatie juist aan te gaan. Waarom en hoe doe je dit dan? Hoe ben je confrontatie mijdend gedrag te slim af en welke manieren zijn er om samen in gesprek te gaan? Laten we er binnen deze blog samen achter komen.
Ben jij wel de juiste persoon?
Het korte antwoord op die vraag luidt: ‘Ja’. Een collega confronteren met diens actie of woorden voelt misschien spannend of eng aan. Dat mag ook. Een reden om een confrontatie te mijden is zo verzonnen. Word ik dan nog wel aardig gevonden? Is dit wel aan mij? Je voelt je misschien niet de juiste persoon om deze feedback te geven. Omdat je zelf pas net een paar maanden binnen bent of niet diens manager. Geen hele gekke gedachte, maar je bent wel de persoon die de hinder ondervindt. En dus help je jezelf en de rest van je team door het probleem ook zelf aan te pakken. Groeit hiermee de kans dat je de werksfeer verpest en je gunfactor verliest? Of zijn de gevolgen van een confrontatie tussen collega’s lang zo gek niet.
Waarom je juist de confrontatie aan wil gaan
Met jou zijn er heel veel mensen die een confrontatie liever mijden dan aangaan. Daarmee is de negatieve tendens die hier omheen hangt te verklaren. Logisch is ‘ie echter niet. Confrontaties op de werkvloer zijn namelijk vaak zeer nuttig:
- Het verhoogt de teameffectiviteit en verbetert de interne besluitvorming
- Je werkt aan wederzijds begrip en een betere onderlinge verstandhouding
- Je leert niet alleen je collega maar vooral ook jezelf beter kennen
Hoe pak je dit aan?
Je gaat een confrontatie niet voor je lol aan, maar met als doel om de onderlinge samenwerking te verbeteren. Je wil iets opbouwen, niet afbreken. Om samen verder te komen is het belangrijk dat je vasthoudt van de volgende 3 uitgangspunten:
- Kies de juiste setting
- Spreek altijd vanuit de ik-vorm
- Werk naar een oplossing toe en draag deze ook aan
Spreek altijd vanuit de ik-vorm
Wanneer je feedback geeft wil je dit op een constructieve manier doen. Wie komt er verder met verwijten over en weer? Liever vertel je wat een situatie met jou heeft gedaan en welk gevoel je dit heeft gegeven. Heeft een collega iets niet op tijd bij je aangeleverd, dan kan je reageren met ‘ Ik vind het vervelend dat ik moeilijk op je kan bouwen wanneer je samen gestelde deadlines niet haalt. Hoe komt dit? of ‘wil je soms dat heel mijn planning in de soep loopt?’. Merk je het verschil? In situatie 1 blijf je bij je eigen gevoel en de feiten, zonder iemand iets in de mond te leggen. Iets waar je jezelf bij situatie 2 wel schuldig aan maakt.
Werk naar een oplossing toe en draag deze ook aan
Uiteindelijk wil je samen tot een oplossing komen die voor beiden werkzaam en prettig is. Een gewenste situatie dus. Hoe ziet deze er in jouw ogen uit? En is dit ook werkbaar voor de ander? Helpt het bijvoorbeeld door op elke maandag de naderende deadlines van die week te benoemen? Door een oplossing aan te dragen en deze samen te bespreken kom je samen tot een oplossing komt die voor beide partijen werkt. Bovendien leg je beiden een basis om elkaar ook aan deze afspraken te houden.
Conclusie
Zo slecht zijn confrontaties helemaal niet. En de illusie om niet meer aardig gevonden te worden? Die mag je ook laten waaien. De kans op wederzijds respect en een soepelere samenwerking? Die neemt wel toe. Al blijft het een kwestie van doen. Dus zorg voor de juiste omstandigheden denk aan je boodschap en spreek je uit.
Jij kan dit. Succes!
